Zaman Kanak-Kanak
Kebiasaannya dalam kalangan ahli keluarga dan saudara-mara, diorang
memang gelarkan Ayong dalam kategori pendiam dan pemalu. Sepatah ditanya
sepatah dijawab. Kalau tak diajak bermain, Ayong duduk dan tengok je orang main. Kalau diajak pula, main sekadar cukup syarat. Kalau dalam pasukan
Ayong di kira anggota paling pasif la. Tak agresif langsung. Ikut je arahan.
Main pun macam takut-takut. Pendek cerita memang tak best la ajak Ayong
main sekali.
Kalau kat sekolah pula, mereka kata Ayong pelik. Kalau cikgu tak masuk
kelas Ayong duduk je diam-diam kat tempat sendiri. Langsung tak bermain macam budak-budak lain. Tapi dalam pasif tu pernah
la juga ada peminat sekejap nama dia MM. Tak lama lepas tu dia bagi surat,
katanya dah tak suka Ayong lagi sebab Ayong ni diam dan bodoh. Mungkin la pada
dia Ayong ni membosankan. Bila kena kacau Ayong tak balas balik macam budak
lain.
Awal Remaja
Sewaktu di tingkatan 1 dan tingkatan 2 keadaan tak jauh berubah dengan
sekolah rendah. Ayong ditempatkan di kelas paling hadapan. Sebenarnya ada
kesilapan teknikal yang menyebabkan Ayong tercampak kat situ. Nasib baik masa
kelas Pendidikan Islam cikgu gabungkan 3 kelas. Jadi Ayong dapat la kawan dari
kelas lain. Dalam kelas hadapan tu, ada la budak pandai yang ejek kata Ayong ni "slow".
Dia ejek depan orang pulak tu. Ayong punya pendiam sampai cikgu kelas ambik
Ayong jadi anak angkat dia.
Tapi masa tingkatan 3, cikgu rombak semula kelas untuk persediaan
menghadapi Penilaian Menengah Rendah (PMR). Masa tu Ayong bersyukur sangat
sebab akhirnya dapatlah juga geng yang sekepala. Senang la nak belajar buat
study group ke apa. Walaupun tak semua sekepala, tapi sekurang-kurangnya ada.
Takdela orang nampak Ayong pelik lagi. Sebelum ni memang orang kata duduk kelas
pandai boleh minta tunjuk ajar. Hakikatnya tak semua yang boleh terima Ayong (slow) duduk dalam kelas tu lebih-lebih lagi Ayong jenis yang tak pandai bergaul.
Lepas PMR Ayong masuk kelas Mata Pelajaran
Vokasional (MPV). Kawan-kawan sekelas semua sekepala dan boleh terima antara
satu sama lain. Ayong pun dah mula berubah, masih lagi pasif tapi tak la
terlalu pasif macam sebelum ni. Dah boleh diajak bergurau dan lepak bersama. Satu
je yang tak berubah, Ayong tetap single walaupun kawan-kawan lain semua dah mula terjebak dengan fenomena bercouple
hehehehe. Masa ni Ayong dah ngam dengan anak cikgu yang ambik Ayong jadi anak
angkat tu, namanya Ryn.
Remaja Lepasan SPM
Belum pun habis Sijil Pelajaran Malaysia (SPM) Ayong dah mula cari kerja. Masa tu kertas terakhir jaraknya hampir sebulan dari kertas sebelumnya. Memang awal-awal lagi Ayong dah kerja. Tak lama lepas tu ramai dapat tawaran dari Institut Teknologi Yayasan Negeri Sembilan (ITYNS) tapi cuma Ayong dengan Ryn je yang terima. Itupun tahap 1 je. Lepas tu dua-dua masuk tingkatan 6 kat sekolah yang sama. Sebenarnya dalam ramai-ramai kawan Ayong, Ayong banyak luangkan masa dengan Ryn. Sebab banyak luangkan masa bersama la Ayong banyak kenangan dengan Ryn. Dah masak dengan perangai masing-masing.
Cuma lepas habis tingkatan 6, Ayong gaduh sekejap dengan Ryn. Setahun lebih tak bertegur sapa. Bergaduh memang dah banyak kali sejak di ITYNS lagi. Tapi kali ni paling lama. Punca pun dah lupa. Kata orang, kawan baik belum layak dipanggil kawan baik kalau tak pernah bergaduh. Punca berbaik tu pun sebab ada sorang kawan pinjam phone Ayong untuk call Ryn. Tak lama lepas tu Ryn call semula kawan tu sebab nak ajak borak. Tapi bila dia dengar suara Ayong, dia macam takut. Dia kata sorry sebab dia ingat tu nombor kawan lagi sorang. Ayong tahan dia sebelum letak phone dan masa tu la kami berbaik.
Zaman budak-budak dulu memang suka warna-warna macam ni
No comments:
Post a Comment